ŚWIATŁO MIŁOŚCI !

Pragnę miłości kropelką
orzeźwić uczuć pustynię,
wierzę, że strumyk popłynie,
w rzekę rozpostrze się wielką.

Pragnę miłości oddechem
osuszyć łez słone morze,
kiedy swe serce otworzę,
przyniosę światu pociechę.

Daruję chwile wytchnienia
dniom, nad którymi chmur szarość,
miłości swojej ofiarą,
silniejszej od ich cierpienia.

Widzisz? - Jam światłem, co płonie
słońcem złocistym i zorzą -
cienie się wszystkie ukorzą,
kiedy utulą je dłonie.

Ukochaj, proszę, łez morze,
kochaj pustyni bolesność
miłości światłem i pieśnią,
bo serce zmienić świat może!