Menu
Gildia Pióra na Patronite

Bez granic...

Pragnę jak dziecko
bez kolejki wpaść
w matczyne ramiona
za którymi tęsknie

Rozdzielone przez
stu kilometrową
między Nami odległość
i smutne wydarzenia

Chowam urazy
by usłyszeć w telefonie
Twój ukochany głos
bo życie zbyt kruche jest...

Mamie...

04.06.2017

52 748 wyświetleń
691 tekstów
82 obserwujących
  • Salomon

    4 June 2017, 22:46

    "Bo życie zbyt kruche jest.." by palić znicze gdy płonie serce

    Szczęśliwo - za krótkie :)

  • 4 June 2017, 22:45

    Czas działa na niekorzyść... w tym przypadku, urazy rosną wraz z lukami w pamięci... ginie sztuka komunikowania się... warto próbować... z wiekiem u osób starszych pojawiają się zmiany, które mogą wykluczyć możliwość porozumienia...
    Ładny wiersz.
    Pozdrawiam. :))

  • Naja

    4 June 2017, 21:51

    Wzruszasz...

    Czasami należy pozbyć się złudzeń, wtedy jest łatwiej żyć...