Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Na parapecie wszechświata

Pozwolić sobie na Ciebie

wysoko nad horyzontem...
niewidoczny parapet...
ich dwoje...
zastawki serca...
przejrzyści...
skryci dla siebie....
oprawieni w ramach bólu...
profil niezwykłych dusz...
patrzą na siebie z dala...

w nocnych objęciach samotności...
w mrocznych dotykach drżenia...
w pragnieniu...
Oniryczna aura...
szarego wzroku...
obejmuje ciało...
w zawieszeniu na astralnym gwoździu...
niemocy na siebie...

na odrapanym parapecie...
w nieistniejącym oknie...
w wszechświecie zarysowań...
osobno...

http://www.youtube.com/watch?v=RNsOQfU1gZc

Ich Dwoje...

9519 wyświetleń
64 teksty
26 obserwujących
  • prohibitum amor

    27 September 2013, 10:09

    ...gwiazdki zczytane...
    szarpią mnie od środka...
    Myślisz ...kiedy tak idziesz wieczorem...
    z muzyką... która nadaje rytm twoim krokom...
    dałabym wiele aby się dowiedzieć...
    zawieszona...czuję

  • prohibitum amor

    26 September 2013, 20:46

    ...hmm...;)

  • prohibitum amor

    26 September 2013, 20:17

    ...Avatar
    bardzo wyszukane słownictwo zostawione w interpretacji,indywidualizm...
    sukces autora,nic w tej kwestii.../rozlega się głośny śmiech na sali ...pełnej widzów /....dziękuję,że znalazłeś chwilkę

  • awatar

    26 September 2013, 13:18

    Podoba mi się gwóźdź i odrapany parapet, coś ludzkiego w astralnym oddechu wiersza.
    Tekst nawiązuje do dzieł otwartych na konceptualizm wpisując się w ruch Fluxus
    zaniedbany, wręcz niedostrzegany w piśmiennictwie Polesia i Podlasia.
    Jasnowidzę bliskie sukcesy akcjonizmu onirycznego autora.

  • prohibitum amor

    26 September 2013, 11:34

    w lekkim dotyku brzmienia,w szaleństwie istnienia,w wariacji dusz...
    nie wątpię ;)

  • czarna mamba

    26 September 2013, 11:22

    hhhmmm uwielbiam taki klimat :)pozdrowka