szeptem.

Pozwól mi być
Poranna filiżanką kawy
Która budzi Cie ze snu
A Ty zostawiasz jej w zamian
Smak Twoich ust
Na krańcach porcelanowego życia

Pozwól mi
Pleść warkocze z Twoich włosów
I wędrować dłonią
Po policzkach rumianych
Od wszystkich skradzionych wspomnień

Pozwól mi
Być oddechem
Który wypełni Twoje ciało

Złap mnie za rękę
Nie patrz na mnie, tylko przed siebie
Krępuj ludzi sznurem z uśmiechu
Kiedy miniesz ich na ulicy
Układając usta
W najpiękniejszy sposób

Bo przecież nawet najdalsza podróż
Zaczyna się od pierwszego kroku.

20.12.2013

http://www.youtube.com/watch?v=yQOBUrRaPU0