aglet

pozostaje mi już jedynie wejść w twoje buty
zawieszone na sznurówkach zostawiam
swoje dotychczasowe kroki

nie liczę drogi
ledwo stać mnie na to, co tanie
przy sobie mam na teraz zaledwie
bezcenne zdrowie

cele uczą tylko tego
że życie to więzienie
zostało mi już w sumie
znaleźć w nas różnice
by móc uciec od bycia
smutnym zbiegiem okoliczności

przez wzgląd na doświadczenie
pragnę na swojej ścieżce spotkać serca
pękające ze śmiechu
które już nigdy nie zostawią mnie
samego
bez odpowiedzi