Pożegnaj świat, który znasz Ocal siebie, albo giń w małostkach i zwyczajnościach tak po prostu z dziś, do dziś w pustych łzach, bo się na to godzisz
Powitaj świat swojej wieczności gramów czasu, który przecież już ważysz szczęściem z wnętrza na zewnątrz i poproś siebie, by walczyć o więcej, by czuć I patrz na mysli swoje, swojsze niż myślisz
Ocal siebie albo zgiń, przecież znaliśmy się tylko tu, teraz.