Menu
Gildia Pióra na Patronite

Powracam

powracam do tego miejsca
gdzie wzburzone morze
o naszej miłości kiedyś szumiało
tam gdzie falochron jeszcze pamięta
błysk każdego flesza
tam gdzie w ramkę okna
oprawiliśmy nasze splecione dłonie
i nawet woda falowała w rytm naszych uczuć

powracam znów tam
gdzie Skwer Kościuszki pamięta
zapach naszych kroków
i choć minęło wiele czasu
uliczni grajkowie
wciąż jeszcze grają naszą melodię

powracam znów tam
do tego małego sklepiku na rogu
gdzie kradliśmy gruszki
z przydrożnego stoiska
pamiętasz?

powracam tam już sama
z bagażem wspomnień
zapisanych w każdym drzewie
w każdym ziarnku piasku na plaży
w krzyku mew krążących nad głową

dziś znów tu stoję
na tym małym skwerku
obolała od łez
i posiniaczona od wspomnień
z rozdrapanym sercem
z którego sączy się krew
słona jak to morze
i paląca jak słońce

czekam
aż znów usłyszę znajomy szept
który mówi /chodź
pokażę Ci
jak smakuje szczęście/

Dedykuję: Wzburzonym falom na morzu wspomnień

5920 wyświetleń
86 tekstów
19 obserwujących
  • wikzar

    26 October 2014, 01:05

    Bardzo osobiste i smutne prawdziwe

  • zapach_bzu

    7 October 2014, 23:31

    Dziękuję :*

  • Paniena

    6 October 2014, 21:41

    cudowne Kochana :)

  • krysta

    29 September 2014, 14:56

    ...choć tęskny wiersz , ładnie ubrany w słowa.
    pozdrawiam :)