Powiew światła
jak co dnia budzi
uśpione serce
unosi w niebiosa
ciche westchnienie
do świata
do ludzi
popatrz...
poczuj...
zrozum...

Zbyt wielu
przebiega nie widząc
oczy serc zamknęli dawno...
a /on/ tam trwa...
i trwa...
popatrz...
poczuj...
pomóż...

Jeden jedyny
wśród tłumów
Powiew światła
odchodzi ostatni...