Requiem

Znam, uwielbiam, słuchałem pisząc :)
Dziękuję Ci Kati :))

Czasem coś mi się uda😁Nie ma za co🙂

Odgadłaś soundtrack tego tekstu, bravo bravissimo :)
Ale za to Twoje "czasem" to chyba powinienem się obrazić :P

Bardziej się chyba znam na muzyce niż pisaniu😁

Ty też tak masz? :P :)
Miło :D

Nie,nie Ty lepiej piszesz...

Myślisz tak, bo jeszcze nigdy nie czytałaś moich nut :)

Nie miałam okazji 🙂 Ja kiedyś grałam na fortepianie i przez moment na perkusji 😁Musiałam wszystkiego spróbować,ale chyba najbardziej kocham skrzypce.

Wszystko masz przed noskiem, tylko nie dostrzegasz :) :P
Ja fortepian kocham najmocniej, choć bywało, że nawet wokalu swojego nie żałowałem, ale... mówili, żebym ich najpierw zabił, a później śpiewał, heheh :P

Widzę i dostrzegam ale siedzę cichutko 🙂fortepian ,śpiew i Adnachiel fiu ,fiu 😁

Super!,gratulacje 🙂

Myślę, że gdybyś nie naznaczyła mnie orderem gwiazdki, to by się nigdy nie wydarzyło :))
Dziękuję :)

Na kogoś trzeba zrzucić winę;-)Tak jestem winna ,na układy nie ma rady haha;-)D jeszcze raz gratuluję;-)!uściski

Rozbawiłaś mnie do łez :P :D
Układy, układziki, tzw grupa trzymająca władzę :D

hahah;-)tak ja i układy ;-)

I poszedłem sobie trenować, a wpis wyparował?
Może nie umiem się Adnachiel'em posługiwać... :P
Napiszę więc jeszcze raz, że serce nielota czasem szuka zabliźnionej straty. Ale masz rację, i ja to wiem, że w moich cherubinach :) odnaleźć i odzyskać mogę każdą utraconą wszech-miłość.

Sakramencko bolą mnie teraz ręce :D
Ale jeszcze mocniej cieszę się z naszego porankowego duetu :)

Szkoda, że nie można gwiazdek rozdać na wpis. "DNA serca", i nic więcej nie trzeba tu dodawać.

Dziękuję. Ściskam bardzo :)

Trochę tych gwiazdek już mi narozdawałeś, także się nie rozrzucaj:)
Miło dziś widzieć ten wiersz na odpowiednim miejscu i w odpowiednim czasie! Gratulacje i uściski:)
Ps. Lepiej trenuj na klawiszach fortepianu, wszak najpiękniejszy mięsień to serce, tak mi ktoś kiedyś podpowiadał... ;))

Właśnie przez ten najważniejszy w człowieku mięsień, nie mogę kapcanieć przed fortepianem :) Coraz silniejszy nich się staje. Michał Anioł też rzeźbił w kamieniu :)

Gwiazdy... Tak, to ja, przyznaję, trochę ich porozrzucałem po drodze :) Ciebie nie było, a ja sobie przysiadłem wśród świetlików, czytałem, zachwyt wymuszał skupienie i odbierał mi mowę. Cała przyjemność przypadła nielotowi :)

Ciesze się, że wiersz Ci się spodobał. Ja zawsze mam wątpliwości :D
Ale skoro nie potrafię napisać go od nowa, po innemu i inaczej, znaczy, że takiego go już zostawiam :) I nieład na mojej głowie też :))

Dziękuję za powinszowania, uściski lubię i tak najbardziej :))