Sen Polarny
Porzuceni, rozszarpani myślami
których się boję ,
ostatni impuls drgających ciał,
zarośniętych piętnem.
Fazy dziwnych przeczuć ,
nocą ukradły mi oddech ,
to subtelne rozdarcie.
Przeczucia skrzydlate
zbudziły cień z letargu ,
znów choruję na wyobraźnię ,
nie czekaj
późno wrócę do domu.
11 339 wyświetleń
109 tekstów
15 obserwujących
9 June 2015, 23:12
Muszę powiedzieć, że to bardzo ciekawy wiersz. Jest świetny z wielu względów, ale takie dwa najważniejsze to, to iż każdy może interpretować go inaczej. Według własnych odczuć. Kolejna rzecz to jego klimat. Tajemniczość, którą w nim zachowałaś mówi: "chcę więcej jej dzieł". :)!
