popołudniem życia
częściej oglądam fotografie
w stawach coś mnie strzyka
zadyszka łapie
włos sam sobie stał się fryzjerem
sam się rozjaśnia i spada z żelem
policzki ze skórą już niemłodą
chylą się, witając się z brodą
na szyi jakby przybyło skóry
harmonijki widok tworząc ponury
bicepsy jak dwa puste hamaki
kołyszą się, gdy coś chwytam, coś łapię
powyżej pępka uwypuklenia
skąd tam się wzięły?
pojęcia nie mam
a tylna strona?
tu jakiś cud
czyżby to z góry spłynęło w dół?
spodnie za ciasne
gumka uwiera
raczej spódnicę teraz ubieram
nad paskiem fałda oponą zwana
luźniejszą bluzką kamuflowana
i tak ze szczupłej, drobnej damy
stałam się kopią kochanej mamy