Menu
Gildia Pióra na Patronite

oczy zamknięte w wielokropki

poplątały się nam dłonie do siebie
drogi wydłużyły w cienie bez świtów
nie ma już modlitw

choć może to grzech
tak milczeć

i mosty kruszyć

- cegła po cegle

22 050 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
  • Aquarelle

    23 November 2012, 20:18

    Milczenie, to sto kosmosów słów, które nigdy nie zabłysną miriadami gwiazd. To niepowetowana strata przez dumę na dwa serca.
    Pozdrawiam:)

  • luterin

    23 November 2012, 19:39

    Milczenia to słów wezbrane oceany...zaciśnięte w dumę, zrezygnowanie, zranienie...w bezsilność...
    To odejścia bez powrotów...bo z czasem coraz trudniej...
    Dziękuję wszystkim za obecność i pozostawione komentarze.
    Pozdrawiam :)

  • Aquarelle

    21 November 2012, 12:06

    Czemu tak już jest, że ludzie którzy jeszcze wczoraj byli dla siebie tak ważni, dziś nie potrafią ze sobą rozmawiać...
    Nikt nie odważy się pierwszy. I tak oboje cierpią w milczeniu.

    pozdrawiam.

  • słoneczniki

    21 November 2012, 08:44

    Bardzo ciekawy wiersz...
    Czuję go...

  • misiek45

    21 November 2012, 00:13

    Tak mało słów a tak wiele w treści-pozdrawiam miło na dobranoc:)

  • luterin

    20 November 2012, 23:28

    Agnes sprawiasz mi wielką przyjemność, czytając moje wierszydła.:))

  • luterin

    20 November 2012, 22:41

    Nie wiem co powiedzieć. Dla mnie to zaszczyt czytać taką opinię :)

  • 20 November 2012, 22:37

    Można się uzależnić od Twoich słów ...