Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ku celu

Poplątał mi się świat …
mój z tym istniejącym
który zapłonął tak prędko
zaś mój kona.
Zbieram wspomnienia jak kwiaty….
i z tego żyję.
Widzę drogi przyszłych zdarzeń…
przez sen …
nasze domy mają okna z widokiem na …mur
nasze oczy w nich płaczą a … usta milczą
gdyż serce bije cichutko…
cienie naszych masek pełzają po ścianie sypialni…
leżą obok bez twarzy….
wymyślając składy nowych kłamstw by….
pozszywać blizny szarpane i otarte naskórki zdrad…
zapatrzeni w bezkresną dal, z błękitną strużką łez
płynących po policzku cicho …spełniamy żądania …
zapalając znicz na wierności naszej…..
szarym dniem budzi się nasz smutek
zaś nasza tożsamość opuściła granice naszych ideałów i …marzeń
w sercach pozostaje żywy ból…i rozpacz…
zamykam oczy by…
nie widzieć sideł własnej głupoty
razem pokonamy tą rzekę życia
brnąc pod prąd nurtu przeciwności losu…
może osiągniemy cel-brzeg wiecznej rozkoszy.

17 381 wyświetleń
216 tekstów
210 obserwujących
  • Bogdan Z

    15 April 2012, 17:55

    i co mam dodać gdy ...wszystko jest Wam znane .... pozdrawiam Was dziewczyny :)

  • 14 April 2012, 14:34

    Małgoś, ja zaś jako podkład dobrałabym to:)

    http://www.youtube.com/watch?v=rKjGcNgEOTE&feature=related

    Video rKjGcNgEOTE
  • 12 June 2011, 10:25

    Takie oto niespełnienie, a jak pięknie można opisać...

  • Bogdan Z

    12 August 2010, 14:04

    ach ta nadzieja .....dzięki Wam wszystkim wielkie ....

  • Seneka 18

    11 August 2010, 19:17

    Smutek pisany pięknym piórem...w mistrzowskim ujęciu...

  • Przemio

    11 August 2010, 17:11

    smutny coś ten wiersz... ale ostatnie słowa dają nadzieję ; ]

  • 11 August 2010, 16:44

    Piękny wiersz....czasem cel tak bardzo się oddala, że trudno go dosięgnąć lecz droga pozostaje, wyboista i kręta...Pozdrawiam serdecznie:)

  • marka

    11 August 2010, 16:04

    Z - niezłym - ten wiersz klimatem.
    Uczucia ubrane w obrazy codzienności.
    Pozdrawiam
    marka