Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wiosenne chwile

Pomyśl chwile jak mogłoby być pięknie...
Siedzielibyśmy w spokojnych chwilach na schodach
Byłbyś moim prywatnym, zimowym ciepłem..
A a pamiętasz fontannę?
Nadal robiłaby romantyczno-śmieszny klimat
Patem Twoje wargi zaczynają szaleć
Ręce znowu pieściłyby dotykiem.
To niezwykle bezpieczne chwile...
I znowu cisza.
Pada deszcz.
Motyle w brzuchu i wiara że to nie był ostatni raz
Lecz ciągła niepewność
Teraz zostałeś tylko moim tajemniczym pragnieniem .
Ostatnim puzzlem... bo niczego więcej mi nie trzeba
Zniknąłeś tak w chwili, że nawet nie dałeś mi się odzwyczaić
Najbardziej czarne i egoistyczne stworzenie,
Za którym coś we mnie tęskni i krzyczy

253 wyświetlenia
4 teksty
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!