"Pomocna myśl"

„Pomocna myśl”

Wybiegam myślami
Poza kraty umysłu
Nie skaczę , nie pląsam , nie grzeszę
A mimo to nie zawsze wiem co robić
Gdy jestem wolny…
Nie czas i miejsce celem mym bywa
Lecz namiętności smak w odchłani rzeczywistości
Niejedno widziałem bez zrozumienia
Wiele oddałam bez sensu
Zbyt szybko mijają mnie rozpędzone do czerwoności pociągi
Codziennych zmagań z losem
Nie łatwo jest wyjść z siebie
W skalaną bólem i kłamstwem obłudy codzienność
Wyrzucam swe myśli
Gdy chcą się uwolnić od ciała
Pląsając po kartach spisanych
I drutach telefonicznych
Zatracając moc swoją
Umierają ….
Czy warto ?...
Któż zrozumie żebraka na ulicy
Jeśli sam nie zazna biedy
To samo spotyka każde me słowo
i myśl wypowiedzianą przed tłumem
Pomyśleć trudno…
I choć namiętności gniew ogarnia me ciało
Tam idę …
Pomagam , podaję rękę
Choć inni nie wiedzą
Bo nie chcą wiedzieć …..dlaczego ……

Janusz Dziewanowski