północ pozostało tylko światło wygasłych dni zbieramy je do oczu jak łzy rozsypane na drodze dookoła słońca śpiącego jak na dłoni w księżycowej tęczy w bladości źrenic podglądamy nasze sny
* północny - park jest tajemniczy i skryty bardzo niedostępny, przyciąga swym urokiem bynajmniej - mnie... piękny wiersz - jak zawsze ;)) Pozdrawiam Autora