klangor
podzwonne dla mnie
kolejne lato dogorywa
na oczach
na sercu
ciężarem się kładzie
brzozy sypnęły po nocy
złotymi liśćmi
wilgoć okryła łąki
i stopy
wiatr nie przynosi zmian
niszczeje moje serce
wzrok zamgławia świat
zbyt dużo smutku w nich
bociany odlatują
żurawie krzyczą
a ja sama stoję…
w drzwiach
między latem
a jesienią
nie wybiegam donikąd
18.08.2022, 15.45
12 September 2022, 17:46
czasem warto nigdzie nie wybiegać i przez chwilę stanąć w miejscu, poczekać, złapać oddech :)
29 September 2022, 13:40
Tak, zdecydowanie warto się zatrzymywać.
Tylko problem w tym, że kilka lat już tak stoję...
22 August 2022, 10:40
Pewien mądrala z Efezu rzekł, że wszystko płynie... To pół prawdy.
Człowiek w zasadzie całe życie powinien płynąć pod prąd, jeśli się zatrzyma to... się cofa...
Nie płynie, dryfuje tylko z martwymi rybami... ginie...
Musisz odnaleźć w sercu żar, a jest w nim cały czas... do samego końca i jeden dzień dłużej... :)
18 August 2022, 20:05
18 August 2022, 15:08
"Panie: już czas. Tak długo lato trwało.
(...)
Kto teraz nie ma domu, nigdy mieć nie będzie.
Kto teraz sam jest, długo pozostanie sam
i będzie czuwał, czytał, długie listy będzie
pisał i niespokojnie tu i tam
błądził w alejach, gdy wiatr liście pędzi."Dzień jesienny - Rainer Maria Rilke
18 August 2022, 19:51
Też tego się boję...
od silvershadow
