Wiersz?

To ważne nie spóznić się żyć pełnią serca.

Jest taki rodzaj pustki, któremu towarzyszy kręta droga sposobów opuszczenia jej.

To jest wiersz, który czytam kolejny i kolejny raz i ciągle odnajduję w nim niuanse dające coraz więcej do myślenia.

Pytam bo sam się zastanawiam. Napisałem ten tekst dawien temu na kole literackim i możliwe, że faktycznie wykorzystałem sformułowanie, gdzieś usłyszane lub przeczytane. Ciekawostką jest, że powstał w formie 'prozy' ;)

Teraz mi trochę głupio. Jako, że to już drugie oskarżenie względem mnie o 'plagiat'. Opowiadanie, gdzieś drukiem się ukazało, czy też kwitnie na tym portalu?

nie zdołowałaś mnie w żadnym wypadku, przeciwnie wręcz bym powiedział ;)

Naprawdę? Ojców Moich Wielki Boże oto pojąłem sztukę poezji pisania! Metafor samych używaj i enter wciskaj co trzy - cztery wyrazy!