Menu
Gildia Pióra na Patronite

fastryga i serce z kamienia

pod swój dach przygarnęłam wiersz
choć i bez niego jest tłocznie
do kota się łasi
mi spędza sen z powiek

tak mi daleko do niego

wspólne mieszkanie
bardziej nas dzieli niż łączy
mimo liter trzymanych w dłoni
prawda wdarła się miedzy nas

i czy możemy oddychać jednym powietrzem?

*
jest noc
jesteśmy razem
czasami tylko nam się zdaje
że rozumiemy więcej od naszych wierszy
z którymi nam wcale nie jest do życia

Jarosław Borszewicz

135 876 wyświetleń
1633 teksty
240 obserwujących
  • krysta

    16 July 2014, 17:58

    ciekawy wiersz...
    pozdrawiam Ewo

  • 30 June 2014, 15:34

    Może to powietrze trzeba na powrót oswoić... Nadać mu zapach dwóch istnień.

  • motylek96

    29 June 2014, 17:47

    Jest mi niezmiernie miło, bardzo dziękuję.

    Pozdrawiam:)

  • Papużka

    29 June 2014, 17:45

    To zabrzmi banalnie, a chciałoby się coś więcej napisać...
    Po prostu pięknie piszesz.