konfitury i korniki

pod sufitem zaplątana w firance pajęczyna
być może utkana dla szczęścia

W pokoju nadgryzione meble
strojne w serwety ręcznie robione
na porcelanowej zastawie opadły kurz

lecz w całym domu roznosi się aromat
czasów które przeminęły

ze ściany spogląda ojciec i matka
na zdjęciu malowanym
/kto by teraz zawracał sobie głowę
takimi sztuczkami
w erze fleszy i foto shopu/

dziś już ojciec nie żyje
matka na zdrowiu podupadła
a ja piszę niepotrzebne wiersze

wieczorami zaglądam w sekretne życie nocy
zabłąkany kot skulony pod śmietnikiem siedzi
jakoś człowiek w śmietniku grzebie

obydwoje bezdomni chyba sobie pisani

pajęczyna jednak komuś dała szczęście

opadam z sił jak kurz na filiżance niedopitej kawy. na dziś już kończę. może zapukają
do moich drzwi.