pocierając dłońmi
rozpalaliśmy własne słońce

deszczem słów
studziliśmy emocje

moglibyśmy w tym blasku
wskazywać twoim palcem
kształt jutrzejszej tęczy

to życie odstaje od cienia radości
obrywa rzęsy z oczu

nie kołysze łzami wiatr
nie zaglądają już źrenicą
w duszę

wysycha każda
zanim wypłynie