Zabawa

Pociągam za sznurki
będąc swoim bogiem
będąc swoją wiarą i nadzieją
ufam sobie bezgranicznie
lepiej być mi tu...żywym
niż w niebie umarłym
zakręcona ta miłość
co duszy mej nie ogrzewa
każdego dnia gubię
coś po drodze
bawię się moim sercem
szlak złamanych serc
w mej dłoni
magiczne rany
to jest jak mała śmierć
zagubiona w czasie
w miłości przebraniu
przecinam mą duszę
i cicho odchodzę.