Niepodległa

Po tej pachnącej zbożem skórze,
Po sercach jej dzieci,
Najgorsze na świecie
Przechodziły burze.

Pancernie biły gradem,
Zimnym liczydłem nocy,
Żeby wykosić
Dumne serca matek.

A jednak ustała,
Tląc żarem
Ich ojców i dziadów,
Choć w ranach cała.

I kiedy kłów pieszczoty szorstkie
Noce wypełniają śmiechem,
To żyję jej cierpień echem,
Jak wszystko, co polskie.

Dziś świt dokonuje dzieła
Powolnym prawdy brzaskiem,
A nad hien piskliwym wrzaskiem
Łopocze flaga hymnem niemym
"Jeszcze Polska nie zginęła,
Póki my żyjemy "

Quid Quidem