po boleśnie nieprzespanej nocy
przychodzą poranki
kiedy omijam spojrzeniem lustro
niechcąc udowadniać samotnosci
że zestarzała się razem ze mną

odwróciłam się do niej plecami
ciemność miękko ułożyła się za oknem

jeszcze jednym wspomnieniem

czułam się nieswojo w wierszach
w których nie było twojego oddechu

wpadałam w otchłań
rozpryskujac się

potem anioł do mnie podszedł

- nie marnuj czasu - powiedział
nawet aniołowie mówią kiedyś do widzenia

czekając na zmianę pory roku