Plamy

Plamy

Wino plami biel obrusa
Czerwieni wyspy
Rozrastają się nagle
Dłoń drży

Słowa
Potoki nic nieznaczących słów
Spojrzenia
Szum liści w mych uszach

Pogodne niebo zamienia się w brunatną kipiel
Kieliszek upada
Wyspy łączą się w jedno morze
Świece migocą jasnymi płomieniami

Twoja łagodność twarzy zamieniona w niepewność
Pytań sznur widzę w oczach
Cisza
Żadne z nas nie otworzy jednak ust

Czerwień rani wzrok
Dotykam palcem plam
Smakuję sprawdzając
Czuję posmak wiatru zdarzeń

Wstajesz nagle
Płomienie tańczą poruszone siłą podmuchu
Zostaje sam
Wszechobecna cisza

Władysław Andrzej Bobrzycki