Jesień

Pisze ci kolejne wiersze
są bez rąk i nóg,
kalekie…

Czwarta nad ranem
nie mija,
miejsce wciąż te same
przypadkowe rozmowy
o samotności

I coraz częściej
maluje paznokcie,
pijam herbatę,
robię nic

Gdy podnoszę w górę dziecko –
syczę
Skóra na żebrach
rozciąga się
wyryta
w niby starożytne runy

To są zapomniane legendy
o szczęśliwej miłości

Opowiedzieć ci bajkę?

Kocica paliła fajkę
Umarła

Bądź blisko

Beznadzieja przylepiona
do moich pleców
jak zrośnięta siostra

Ona też maluje paznokcie

Mówi, że ładnie
wyglądają w moich
płucach

Eurydyka patrzyła
w tym samym kierunku
co Orfeusz

Mówią –
na tym polega miłość
Obejrzał się

Pewnie stąpali po
pożółkłych liściach
Eurydyka topiła w
błocie wąskie stópki,
a Kocica kurzyła na
nie popiołem

Zostały same

Jesień nie sprzyja miłości.