" Zagubieni "
Pisały dziś na niebie złote promienie słońca,
delikatnie w trawie szumiał na łąkach wiatr
i ptaki śpiewały zgodnie w górze,
że jest gdzieś takich dwoje, którzy kochają
się tak pięknie, tak... cudnie
Miłość subtelna, zwiewna jak wiosenne motyle
na płatkach polnych kwiatów przysiadła,
czekając, aż z latem pięknymi...kolorami tęczy
wzajemnie rozkwitnie.
W kąciku cichutko, zdradliwie spotkał się los,
złośliwa ironia i...bezwstydna kpina,
na nosach bezlitośnie kochankom zagrały,
bo chociaż tak pięknie, tak namiętnie
się kochali o miłości tej, jedno drugiemu
nic nie mówiło.
Strach, co dnia głęboko zaglądał im w oczy,
w milczeniu więc na cud...czekali.
Po drodze, zagubieni w czasie, schowani
za woalką skromności niezauważenie
stracili, to co w życiu...najpiękniejsze.
Miłość...najdostojniejsza z Dam
nie zawsze sama się... obroni
Julka
inspiracją Wasze wiersze i myśli :)
12 September 2011, 09:17
"nawet nie wiesz jak cię kochałam"
krzyczy mu na pół ulicy
"omal z miłości nie oszalałam
lecz trzymałam wszystko w tajemnicy"Miłość, której zabrakło odwagi by żyć...
12 September 2011, 01:45
Aniu...nie o sobie pisałam...na szczęście :):)
Bo ja... wiesz...mimo wszystko odważna dziewczyna i...z wyznaiem " kocham Cię" nigdy nie mam problemu :):) Wolę zaryzykować niż....stracić to co... w życiu najpiękniejsze :):)Również życzę wszystkiego co najlepsze :):)
12 September 2011, 00:55
Pani Julio jasne, że ten pan i ta pani są w sobie zakochani :)))
pięknie Pani opisała uczucie, któremu zabrakło odwagi...
pozdrawiam życząc odwagi nie tylko w życiu, ale w miłości też :)))
dobrej nocy i kolorowych snów :)))))
12 September 2011, 00:33
nawet nie wiem jak mam sie wysłowić... ominięcie takiej sytuacji graniczyło dla mnie z cudem. Tylko że, gdzieś po drodze, cud złapał skaze i skończyło tak jak sie skończyło.
Szczęścia