Przeszłość to przeszłość

Pierwszy raz przy filiżance kawy siedzę i wiem, że przeszłość to przeszłość.
Obserwuje ludzi, którzy mnie otaczają i uśmiecham się.
Odwracam głowę i widzę oddalającą się mgłę.
Załamanie, palenie i koniec jest dopiero początkiem nowego niekończącego się opowiadania.
Moje oczy iskrzą się blaskiem szaleństwa.
To ty sprawiłeś mnie w nieśmiałość i zachęciłeś do tańczenia w deszczu.
Szczęście, jak ja się odwdzięczę?
Stoję w piątek rankiem przed lustrem i patrzę jak wszystko zaczyna się od nowa, inaczej niż zwykle…