okruch lodu

Madź, rozumiem, że rzec chciałaś: - DZIĘKI TOBIE? :P
Nie ma za co. :))

Art, no i przez Ciebie Adnachiel musi dyżurować z kocem i kawą:)

Nicola, mój tomik byłby arogancją na półce obok Poświatowskiej:) Ale dziękuję Ci za Twoje słowa, dla takich ludzi jak Ty warto pisać, ale jeszcze bardziej warto tu być i czytać ICH teksty. To ja dziękuję Tobie! Ściskam:)

Zatrzymałem.
Dla siebie. :P

może tutaj wpiszę: marzy mi się tomik Twoich wierszy, miałabym go zawsze przy sobie.
Dziękuję, że jesteś.
Pozdrawiam :)

Kawa jest, koc jest.
Od przedwczoraj tak czekam :)

Mill, dziękuję, że mnie po cichu odwiedzasz, a czasem nawet coś szepniesz... ;):*

Art, i wykrakałeś!:) A miałeś zatrzymać lato! ;)

Adnachiel, taka pamięć to bezcenna rzecz na zimne wieczory:)
Nie, to nie żaden foch, to zwykłe ochłodzenie, ale skoro jednak jesteś i patrzysz w tą samą stronę... to jeszcze tylko przynieś kawę i koc i wszystko będzie jak dawniej;)

A choć jest zima przeklęta, ja będę słońce pamiętać.

Mam nadzieję, że ta obojętność, to tylko tryb warunkowy.
Tzw kobiecy foch :)

A tak poważnie, za każdym razem nadajesz czytelnikowi kierunek refleksji, zgodny z własnym zapatrzeniem. Dlatego to jest tak wyjątkowe.
Pozwalasz, by patrzeć w tą samą stronę i dostrzegać to, co sama widzisz. Kształt, gesty... i znajomą twarz.

Madź, spoko, podobno idzie ochłodzenie. ;)

....każdy w swoim życiu chociaż raz próbował ukryć swoje uczucia ....jak to opisujesz w swoim wierszu ....pięknie to opisujesz ....pozdrawiam Madziu :* ...

Dziękuję Wam za ciepłe słowa:)

Ps. Art, właśnie je wywołałeś, teraz ratuj świat!;)