uroda

piękno przemija jak wiosna
rozum topnieje w zachwycie
zostaje wiara słów troska
i wzrok wpatrzony o świcie

w oczy znajome od zawsze
twarz przeoraną szarością
i myśl co misją cel w życiu
obdarowania miłością

pamięć grać nie chce nuty
o jurnych nocach lipcowych
dzisiaj wystarczy dzień przeżyć
w zwykłych relacjach zdrowych

spojrzeć na siebie z dumą
w dotyku słów poczuć miłość
i tęsknić za sobą już teraz
jak by się razem nie było

bo cóż nam pozostało
czy wspomnisz o mnie miła
gdy jedno na rozstajach
porwie starości chwila

w radości zostań luby
ja w imię tej miłości
przeniosę nasze życie
na falach snów wieczności