Krótkowzroczność

Piękna biała lilia
z pnia drzewa wyrosła
patrzy na świat z góry
jest bardzo wyniosła.

Duma ją przepełnia
bije od niej pycha
ślepa w swej obłudzie
nie wie że usycha.

Kochał się w niej storczyk
lecz go odrzuciła
była doń oziębła
i gorzko niemiła.

Storczyk wnet usłyszał
jak ktoś w trawie szlocha
ujrzał wtem stokrotkę
co bardzo go kocha.

Dumna lilia zwiędła
i już nie jest biała
łodyga jej uschła
uroda sczerniała.

Zabrakło w jej życiu
zwyczajnej miłości
kochając siebie
zwiędła w samotności.