Ocean

Patrzysz i nie widzisz
pozostajesz tam sam
pytający o wczoraj i dziś
tak podle pozostawiłaś
po sobie tylko łzy
a mówiłaś jak kochasz
pragniesz i łakniesz
lecz nie ma nic
tylko krzyk serca co pęka
i zamyślona twarz
rozdarte ramiona i ty
w sercu pokryta
żałobną nutą
co kapie niby woda
drążąca kamienny
ołtarz wspomnień
miłości co pachnie
oceanem, szumem fal
i tym piaskiem co
pieścił czule pozostawiając
teraz tylko już smutek ...

Dedykowany ...