Melancholia

Patrzę za okno
Cała gama szarości
Po raz kolejny jesień
Witam ją w codzienności
Ten symbol przemijania
Skłania mnie do myślenia
Bo razem z zimnym deszczem
Ponownie się świat zmienia
Te zmiany to cykl życia
Więc są nieuniknione
Mglista aura powraca
Ja witam ją z pokłonem
Melancholijny nastrój
Już taka kolej rzeczy
Jesień pełna uroku
Nikt temu nie zaprzeczy
Kolory nie istnieją
Cały świat jak negatyw
Książka kubek i kocyk
Tak czuję te klimaty