Dla Dorastających Aniołów

A ja też poczułam ten sam fragment,
co Inel. W tej dosłowności można znaleźć
dużo.

Tytuł... świetny.

Dzięki

Aż mnie nogi bolą na samą myśl ile razy jak tak na zmianę ...i wciąż się unoszę...ciekawe ile sił wystarczy...wiersz piękny...pozdrawiam

Krzyk czasem ...................musi wydać głos
Złość
Stopniowanie
i ....ból
...lubię Cię czytać

Silnym stajesz się wtedy, gdy walczysz o to co masz

Prosta prawda w pięknym wierszu. ;)
Niesamowite dreszcze - tak prawdziwy jest Twój wiersz i wbrew wszystkiemu pełny nadziei. ;)

Przepraszam. Usunąłem inspirowany utwór ze swojego profilu. Myślę, że powinien się on znaleźć tutaj, skąd miejsce jego narodzin. Ot i moja odpowiedź, gdy już niektóre z owych aniołów dojrzeją:

Dla Upadających Aniołów

Nie odwracajcie wzroku od swej codzienności z takim obrzydzeniem,
Nie zmyjecie z rąk i nie okryjecie rękawiczkami co nowym marzeniem.

Czerwona twarz pełna złości jest mile widziane w piekle
A rozgonione oczy płaczą płonącą smołą wściekle.

Dziś już dla was nie istnieje i wieczności przyodziejcie oblicze
Nowe - w niej swego nowego przeznaczenia odczujecie słodycze

Albo i nie: być może skończone są już wasze zakute szeregi
Lecz gdy ostatni przekroczy odliczanie - przeleje się cierń poza brzegi.

* * *

Pozdrawiam serdecznie

Bardzo mi się podoba.

http://www.cytaty.info/wiersz/nieodwracajciewzrokuod/1

Dziękuję :)

Jak dla mnie - arcydzieło...