Patrz Europo.
Tu, gdzie żelazo kują charaktery,
ziemia studzi spracowane dłonie.
Gdzie Patria to stan nieustannie szczery
I wciąż modlitwa płynie na dnia koniec.
Tutaj rośnie wraz z dębu drzewem
Półcieniem malowana brzęcząca lipa,
Z nich wypływa miłość z uczciwym gniewem,
Kiedy u ciebie po sercach stypa.
Pochyl więc głowę nad historii kartą,
Policz ile już stawali Tobie w potrzebie,
I spróbuj z nich czerpać, bo naprawdę warto,
To właśnie oni wciąż ratują ciebie.
Nie pleć mądrości lisim urzędem,
A zwyczajnie doceń zwyczajność taką,
I szczerze podaruj im konia z rzędem,
Bo każdy dziś widzi, jak to być Polakiem.
Quid Quidem
41 487 wyświetleń
573 teksty
6 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!