PSALM 23 stycznia
Pan mnie pomyślał
nie brak mi miłości
Pozwala mi leżeć krzyżem
na placach zabaw
wiedzie nad rzekę
w której nie muszę utonąć
prowadzi ścieżkami
zwątpienia i wiary
Dzieciństwo młodość
i wiek dojrzały
ciemną doliną wędrują
Ile zła w tobie - zmierzyłem
czy się nie lękasz - sprawdzałem
Teraz stół dla ciebie zastawię
bo zaprosisz tych
których prosi się tylko od święta
i głowę ci namaszczę przed szydercami
bo pytają gdzie dom twój
pieniądze samochód
gdzie mąż gdzie żona
gdzie dzieci
Wreszcie głowę podnoszę i
do końca dni moich
mówić nie przestanę:
za wszystko czego nie mam
dziękuję Ci
Panie...
28 October 2016, 14:42
dzięki
czy dołujące?
przecież jestem wdzięczna Stwórcy za to wszystko
i pogodzona jestem. A skoro tak, to jestem szczęśliwa.Pozdrawiam:)
5 September 2015, 14:52
ze wzruszeniem - DZIĘKUJE ur. 23 stycznia..., zakochana w Psalmie 23.
pozdrawiam serdecznie :)
10 January 2015, 23:09
Mat Demon, to nie jest odpowiednie miejsce dla Ciebie, czytając Twój tekst i Twoje opinie pod nim, sądzę , że musisz jeszcze długo czekać, żeby tekst mój zrozumieć. Atakujesz mnie tylko dlatego, że nie podobał mi się przez godzin wiele: "pejzarz" w tytule Twojego tekstu... Wreszcie poprawiłeś i pejzaż jest pejzażem.Ale Twój wiersz nadal w moim pojęciu grafomanią jest! Nie napisałabym tego, ale pod moim tekstem, Ty wręcz o to prosisz. A ja wszystkie prośby spełniam.Zatem spełniłam. Dobranoc.
10 January 2015, 11:33
bywały chwile buntu, chore pytania: dlaczego? Już się nie buntuję i nie pytam - pogodzona do końca. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie.
10 January 2015, 11:21
Molka, tak. Psalm i pochwalny i dziękczynny dla Stwórcy, który prowadzi, jak prowadzi. Zdążyłam to pokochać i zrozumieć. Zdążyłam...