Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ja nie zapomnę

Pamiętasz

Gdy księżyc próbował nie zasnąć
My wymykaliśmy się w noc
I biegaliśmy po nieboskłonie
Pozbywając się niemocy

Pamiętasz

Nasz zwariowany śmiech
Zaistniał i wciąź gdzieś tam jest
W przestrzeni wzruszeń i łez
Tych do których trudno się przyznać

12 302 wyświetlenia
150 tekstów
7 obserwujących
  • 28 January 2017, 20:18

    Michał, Irena - dziękuję.

  • Renika

    22 January 2017, 10:58

    Podoba mi się...

  • silvershadow

    22 January 2017, 08:39

    Ładnie, zwłaszcza zakończenie dotyka szczerością.
    (drobna uwaga: "Wymykaliśmy")
    Pozdrawiam.