Lustro III

pamiętam dni w których
nie mogłam znaleźć choćby namiastki
istnienia i chciałam
odpieczętować przyszłe tajemnice
lekkim skinieniem głowy pozwoliłam na cały ten
dramat i mogłam czuć się wolna, gdy ograniczał mnie tylko ból

byłeś światem
ogromnym światem w którym tonęłam
byłeś jak księżyc odbity w tafli jeziora
przeraźliwie autentyczny
z uśmiechem od którego krwawię gdzieś w jakimś wymiarze - na pewno