Menu
Gildia Pióra na Patronite

trochę o tęsknocie

pamiętam drżenie ciszy
w kaskadzie oddechów
splątanych pragnień szepty
w magii uniesieniu

i zapomnieć nie chcę
fotografii chwili
trwam i dla jej ocalenia
pozostaję w cieniu

jestem

choć świata mniej
choć zgubił mnie twój błękit
chłonąc nowe cuda
tęcze krajobrazy

nie przychodzę często

czasem kiedy zaśniesz
i nie wiesz
że to ja właśnie

z rzęs otchłani czarnej
rosą kryształową
dotykam twojej twarzy

22 047 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
  • Sheldonia

    17 October 2016, 12:54

    Witam. Lubię czasem wrócić i popatrzeć i poczytać.
    Bardzo delikatny wiersz.
    "choć świata mniej
    choć zgubił mnie twój błękit"
    Mnie też kiedyś błękit zgubił. Ale to brąz wskazał mi dobrą drogę. Najlepszą. Pozdrawiam ciepło ;)

  • onejka

    3 April 2015, 10:13

    wole Ciebie mniej rozmarzoną

  • mill

    13 March 2015, 21:19

    ..delikatne i piękne .....fiszka....