Kartka z pamiętnika...

oj nie jedna....

Te żółte...słonecznikowe są najpiękniejsze...gdy na takie natrafisz wiedz, że przynoszą najpiękniejsze chwile...
I takich Ci życzę...:)

Właśnie "liczę ziarnka piasku" i usypuję piękną słoneczna plażę życia, mając nadzieję ze jeszcze miliony Tych chwil przede mną.

Właśnie ten subtelny romantyzm sprawia, że Twoje wiersze są niezwykłe i poruszające.

Liczenie ziarenek to wspólne chwile...bo razem...Tyle ciekawych rzeczy można sobie opowiedzieć podczas takiego liczenia...szczególnie, gdy odbywa się w porze zachodzącego słońca...:).
Dziękuję Wam...

Piękny duży plus pozdrawiam :))

Jeżeli każde osobne ziarnko miałoby być zwieńczeniem poszczególnej chwili spędzonej z ukochaną osobą to... ja bym chciała.

Gerardzie nie wszyscy potrafią dotykać Nieba za pomocą wyobraźni tak jak Ty, lecz „nie wszyscy” nie oznacza, że nie ma już nikogo, więc otrzyj łzy o oczy swe skieruj w inną stronę… tam gdzie liczenie ziaren piasku dla nikogo nie jest mozołem.
Piękny wiersz!
Pozdrawiam.