W tyglu świateł

Otwarcie pieca to gorące błyski,
Jak mrugnięcia rozbawionego Boga.
Eksplodujące feerycznie iskry
Gasną na ciemnej ciszy chłodach.

Wszystko się dzieje w jednej chwili,
Wulkany i gwiazdy, świat dnia i nocy,
Czas całość gwałtownie przyszpilił,
Kiedy leżałem w zachwycie na kocu.

Choć jestem w spektaklu niewielką nutą
Ledwo drżeniem podrażnionej atmosfery,
To mi niewidoczny dyrygent batutą
Darował najpiękniejszy moment premiery.

Bo jestem tu i teraz tylko ja,
W środku niebiańskiego wytopu finału.
Gdy świat cały pogrążony w snach,
Ja podziwiam mgławice stygnące pomału.

Quid Quidem