Kierowcy z ulicy Zima

Oto wieczni szoferzy,
w swych samochodach z betonu.
W maskach wspaniałych rycerzy,
Na chlewie zamiast tronu.

Oto wieczne szoferki,
w wozach strażackich, czerwonych.
Zmarznięte woltyżerki,
marzeń ugaszonych.

Chodź, nabierzmy prędkości.
Pomknijmy wśród gór i lasów.
Oddajmy się tej szybkości.
Chodź… nie zapinaj pasów.

I zakręt będzie już blisko.
Bo nawet zimne dłonie,
choćby robiły wszystko,
Nie zgaszą czegoś, co nie płonie.

A potem huk, wybuch i cisza.
Szelest palonych prochowców,
niewywołana klisza…
‘Zima znów zaskoczyła kierowców?’

(Anna lojalnie uprzedza, o pisaniu wierszy wie tyle, co o budowie ciągników ursus :) )