Menu
Gildia Pióra na Patronite

...::Żegnaj::...

Ostatni raz o Tobie piszę,
Szkoda pióra, nie jest wieczne.
Był „ Rachunek za Miłość” „Rozkmiń”
„Śmierć Miłości” teraz czas na „Żegnaj”.
„Między nami nic nie było, tralala”
Leci w radio historia znajoma.

Spójrz, śnieg zasypał przystanek
Dziś na nim byśmy się nie spotkali.
Znak na polach tonie w białym puchu,
Nie ma miejsca na pierwszy pocałunek.
Kukurydza dawno na paszę przerobiona
Nie opowie co się wtedy działo.

Wspomnienia stały się przeszłością
Nie wskrzesisz ich jak Jezus Łazarza.
Jesteś sama, mówisz że potrzebujesz ciepła;
Wiesz, chce mi się lać, więc możemy się zgrać.
Znów coś na opak, mocz Cię nie rozgrzeje
Ale na więcej mnie nie stać, zdziwiona ?

21 105 wyświetleń
173 teksty
45 obserwujących
  • 2 January 2011, 09:31

    Przemku, wspaniałe rozliczenie z przeszłością...rewelacyjne końcówka...może nieco hmmm...szorstka, ale są rzeczy, o których nie można mruczeć...olać- dobry sposób...
    "jeżeli nie możesz komuś czegoś dać- daj mu święty spokój"...

  • Strawberry Pain

    11 December 2010, 18:37

    Tak jak stwierdził motylek96, wiersz bardzo w Twoim stylu ;)
    Jak zawsze-genialny.

  • motylek96

    11 December 2010, 18:00

    Tak zdziwiona jestem.Pierwsza zwrotka zapowiada,że będzie coś ładnego,romantycznego,co można wspominać...jako piękne pożegnanie
    Druga zwrotka właśnie taka jest poetyczna...

    A trzecia to...brwi mi zatrzeszczały ze zdziwienia w pierwszej chwili.Ale zaraz sobie przypomniałam ,kogo wiersz czytam,a on jest taki w twoim stylu.

  • IBELLA

    11 December 2010, 17:37

    Środkowa zwrotka mi się podoba ...

    Pierwsza... hmm też może być ...

    ...ale trzy ostanie wersy trzeciej ... trochę za ostro pojechałeś ...

    Więc zdziwiona jestem ;p