porzucili mnie nikt nie zapala mi światła zrujnowali mnie czas pokrył mnie kurzem i siatką pajęczyn oczy zamknięte mam od świtu do zmierzchu przecież dom jak człowiek bez ludzi nie istnieje czy o tym nie wiecie ? Zniknęliście i zabraliście mi duszę
cicho koło mnie i smutno a byłem świadkiem historii waszego życia tęsknię przecież chroniłem przed burzą i deszczem czuję się obdarty z godności dobrze że wiatr mi bratem omiata rozsypujące się ściany czuję się jak drzazga nikomu niepotrzebny
zamknij już drzwi delikatnie naciskaj klamkę to już ostatni pocałunek pożegnanie
Janina Malicka
( inspiracją, było ogromne przeżycie, gdy odwiedziłam porzucony- rodzinny dom)