Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ona pozostanie z tobą tak
jakby na zawsze mogło trwać dłużej
niż tylko do końca
łzy obetrze ci deszczem
cierpienie zabliźni w ciszę
wysłucha choć nie pocieszy
pytaniom odpowie milczeniem
pragnienie ziści losem perseid
nagość okryje chłodem
opuści cię nie dalej niż oczom sięga cień powiek
świt cudzych warg
na mgnienie tylko rozjaśni jej noce
zbyt szybko stygnącym w pamięć ciepłem
gdy ona ogrzeje cię
gwiezdnym ogniem aż po dreszcze
jej ściany przezroczyste po horyzont
otwierają twej wolność ścieżkę domina
po kamienną pewność grobowej stelli
i tam ona pójdzie za tobą
wierna
jak sercu skrzepła krew
i powietrze płucom umilkłym oddechem
jakby sen ziścić nie przebudzeniem
tak ona spełni sobą
ciebie
drogą twym bosym stopom całym tobą
w siebie
od pierwszej aż po ostatnią
samotność.

89 620 wyświetleń
1386 tekstów
12 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!