Szóste przykazanie...
On... w trudnych chwilach opoką jest.
Otacza swoim boskim ramieniem.
Przytula cierpiących... łzy z oczu wytrze
chroni i jest... wybawieniem.
Wierzę że trwa przy mnie dodając otuchy
i siłę na wszystkie zmartwienia.
Rozwieje problemy i... zawieruchy
głaszcząc po głowie dłonią pocieszenia.
Skąd w Nim tyle mocy drzemie?
Jak znajduje dla mnie czas?
W życie wiarę i nadzieję wnosi
w zamian... o nic mnie nie prosi.
Ja z wdzięczności i wstydu nisko się pokłonię.
Pochylę głowę w modlitwie skupiona
Okażę Mu miłość , wierność i... oddanie.
Okaże skruchę za... szóste przykazanie.
25 May 2012, 10:09
Rozumiem cię Agnieszko, ja też czasem mam chwile zwątpienia al to sprawia że czujemy potem sie szczęśliwsi gdy złe momenty odejdą :)
25 May 2012, 09:59
Tyle że w Twoich jest siła pocieszania a w moich często zwątpienie i jakaś rezygnacja...czasem tylko ze szczęścia tańczę:):):)
25 May 2012, 09:56
tak co do tego masz zupełną racje, ja tez wiersze pisze szczególnie wtedy gdy coś mnie trapi
25 May 2012, 09:33
Kamilku -dziękuję...wiersz jest jakby prośbą o rozgrzeszenie prawda?:)Pozdrawiam :)
25 May 2012, 09:15
Droga Agnieszko, twój wiersz jest piękny, po prostu cudny. ilekroć go czytam mam ochotę na więcej....
Pozdrawiam życząc miłego dnia :)