rdzawe pytania

o jesieni, czy powiesz co mnie czeka?
bo strach mnie przeszywa, gdy przyszłość niepewna.
pragnę być gotowa, pomyśleć o wszystkim
(zaparzyć herbatę czy wziąć z szafki whisky)

o pani, co wiatrem unosisz sukienkę
czy mogę tym razem poprosić o więcej?
by wieczór zbyt szary raz nabrał jasności,
zamilkły na moment krzyki samotności ,
by ogień z kominka przypominał chwile,
w których byłam pewna, że naprawdę żyję
a liście, co z drzewa spadają na ziemię
choć raz mogły ujrzeć szczęśliwe spojrzenie

bo mimo, że młodość mym sercem wciąż targa
w głębi czuję, że ważna mi równowaga
jesieni, czy powiesz co jeszcze mnie czeka?
czy spędzę dni twoje w ramionach człowieka?