Ogień

„Ogień”

Między drwami iskra przeskoczyła.

Zobaczyłam oczy, głębokie, takie inne;
Usłyszałam głos, cichy… i przyjemny.

Iskra ciepłem drewna otoczyła.

Polubiłam to smutne spojrzenie niewinne;
Walki z sercem trud, podjęłam daremny.

Płomyk mały, szybko zwiększył swe rozmiary.

Każdy Jego ruch widziałam;
Znałam myśli i plan dnia.

Zimny ogień trawił serce pełne wiary.

Wtedy zmianę tą poczułam;
Chamstwa smak, gorzki jak aronia.

Ogień serce, ciało, całe sparzył.

Gdy zabolały niemiłe odzywki;
I rozczarowała dwulicowość.

Płomień już się tylko żarzył.

I zauważyłam złośliwe zagrywki;
Fałszywy uśmiech, to już nie nowość.

Popiół stygnie. Pozostanie w pamięci,
Dopóki chłodny wiatr go nie dopędzi.