Przepełnienie

ogarnia mnie
lęk gdy
być przestanę

nim me
pióro i ma
dusza wypisze
się całe

nim wycisnę
z swego
serca miłostki
resztki dla
niej

gdy nocą
krążą nade mną
chmury kruków
czarnych

boję się
że nie zdążę
już po raz
ostatni ujrzeć
gwiazd w górnym
piedestale

i tych
warg delikatnych
oczów zamglonych

że mój
dotyk zapomni
ciepłej bariery
jej ciała

i zatopię
się w tęsknocie
wszechobecnej
stałej