Daleko

Odwracasz ode mnie głowę
Zabierasz duszę swą
Choć patrzysz w moją stronę
Jestem dla Ciebie mgłą.

Nasze oczy ciągle się spotykają
Lecz wciąż nie widzą siebie
Nasze serca ciągle zamarzają
Choć Ty kochasz mnie, a ja Ciebie.

Dla siebie przecież stworzeni
Niszczymy się jednak powoli
Sobie na wieku przeznaczeni
Zadajemy cierpienie, które boli.

Nasze dusze skuwa lód
Zapominamy o sobie i o miłości
Ogarnia nas wszechmocny chód
W którym gniew sprawia tyle radości.

Czy nie za późno by zmienić drogę?
Pójść razem w stronę słońca
Przywrócić sercom pogodę
I wytrwać w miłości do końca?